- noğul
- noğul, dərin
Tatca-azərbaycanca sözlük. 2015.
noğul
Look at other dictionaries:
noğul — is. İçərisinə keşniş tumu qoyulmuş xırda, üstü kələ kötür, yumru şirni növü. Xalq batıbdır noğla, şəkərə, qəndə; Bizim evdə axta zoğal da yoxdur. M. P. V.. İyirmi otuz adam qız evində yeyib içib, hərə cib yaylığına yarım girvənkə noğul, şirni,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
noğul — ə. bax: nöql … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nöql — ə. 1) noğul; 2) içki ilə yeyilən qənd səpilmiş meyvə və s.; 3) məzə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
dağılmaq — f. 1. Sökülmək, uçulmaq, altüst olmaq, xaraba halına gəlmək. Daşqın zamanı bəndlər dağıldı. Zəlzələdən çoxlu ev dağılmışdır. Körpü seldən dağıldı. // Bərbad hala gəlmək, pozulmaq. Təsərrüfat dağıldı. 2. Çox işlənməkdən, geyilməkdən, sürtülməkdən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
konfet — <ital. əsli lat.> Adətən kiçik plitə, yastı həb, kiçik şar və s. şəklində şirniyyat məmulatı; şirni. Konfet fabriki. Konfet qutusu. – İyirmi otuz adam qız evində yeyibiçib, hərə cib yaylığına yarım girvənkə, yaxud bir girvənkə noğul, şirni … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məram — is. <ər.> İstək, arzu, dilək, tələb. Məramı həyata keçmək. // Məqsəd, niyyət, qəsd. Məramına çatmaq. – <Molla Həmid:> Hələ buyurun görək zəhmət çəkmənizdən qərəz məhz o cənabın ziyarətidir, ya başqa məramınız var? M. F. A.. Özgə bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qurabiyə — is. <ər.> Un, şəkər, süd, badam və s. dən hazırlanan girdə, yaxud uzunsov və ya başqa şəkillərdə kiçik kövrək qoğal. Məşədi İmaməli çay gətirdi; yaxşı İran qurabiyəsi gətirdi, yaxşı püstə, badam gətirdi, qoydu qabağımıza. C. M.. Qələmkar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şəkərbura — is. İçərisi şəkər tozu ilə qoz, fındıq və ya badam ləpəsi qatışıq içlə doldurulmuş, kənarları vintvari burulmuş və üstü naxışlı şirniyyat növü. Bir sininin kənarında; Yaxılırdı iki üç şam; Qarşımızda şəkərbura; Noğul nabat, püstə badam. M. Müş..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yar — is. <fars.> 1. Dost, yoldaş. Əkinçilər yarıyam; İgidlər sərdarıyam; Qızılın adı çıxmış; Mən ondan yuxarıyam. Ə. C.. Bir zamanlar nə sən, nə mən; Şad görmədik dostu, yarı. S. V.. Yar olmaq – yoldaş olmaq, dost olmaq, kömək olmaq. Bizə yar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ətək-ətək — z.. Çoxlu, çoxlu miqdarda; bol, bolluca, ətəkdolusu. Ətək ətək pul. – Bağlarında, bax, gül gülü çağırır; Ətəkətək noğul səpər hər ağac. A. Ş.. <Nəbi:> Yığırdıq meşədən biz ətək ətək; Yanağın, dodağın rəngdə çiyələk. S. Rüst.. Meşədə dadlı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
